بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با میزان بارکاری ذهنی و سلامت عمومی در زنان خانه دار

شغل خانه داری از جمله مشاغلی است که دارای انواع استرس های فیزیکی و روانی است؛ از طرفی، شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی بر اثر عواملی همچون بار کاری فیزیکی و روانی بالا تشدید می شود. از این رو، مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با میزان بارکاری ذهنی و سلامت عمومی در زنان خانه دار پرداخته است.

 مطالعه ی توصیفی-تحلیلی حاضر بر روی 200 نفر از زنان خانه دار با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، کرنل (CMDQ)، سلامت عمومی (GHQ28) و بار کاری ذهنی (NASA-TLX) استفاده گردید.

 یافته های دموگرافیک نشان داد که 5/90% افراد متاهل، 62% بدون تحصیلات دانشگاهی و میانگین سنی 87/0±33/42 سال بود. بر اساس نتایج مطالعه، بیش ترین اختلالات اسکلتی- عضلانی مربوط به ناحیه کمر (48%) و میانگین نمره کل از پرسش نامه های سلامت عمومی (34/8±05/19) و بار کاری ذهنی (21/12±16/52) به دست آمد. طبق نتایج آزمون های آماری، بین اختلالات اسکلتی- عضلانی با میزان بار ذهنی کار و سلامت عمومی ارتباط آماری معنادار وجود داشت.

 با توجه به نقش زنان خانه دار در بهره وری نیروی انسانی پیشنهاد می شود برنامه مداخله ای جهت پیشگیری از  MSDS و افزایش سلامت عمومی از طرف متولیان بهداشت و سلامت در نظر گرفته شود. انجام اقداماتی نظیر استفاده از پرسش نامه MSDS، جلسات مشاوره ای، برگزاری کارگاه های آموزشی، ایجاد آگاهی، تصحیح پوسچر و آموزش نحوه صحیح انجام کارها، استراحت کافی، ایجاد تنوع در کار و قرار دادن برنامه های تفریحی می تواند باعث افزایش سلامت روان، کاهش بار ذهنی کار و کاهش آسیب های اسکلتی- عضلانی گردد.