چهره متغیر امنیت داخلی:بررسی نسبت امنیت داخلی با رقابت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران
در این نوشتار مولف ضمن بررسی الگوی کلی مربوط به نحوه ارتباط امنیت داخلی با رقابت سیاسی - یعنی الگوهای تحدیدگرا، تثبیتگرا و تکثرگرا - به تحلیل سیاستگذاری حکومت اسلامی طی دو دهه گذشته پرداخته است. مطابق این تحلیل به خاطر وجود شرایط ناآرام و حساس اوایل پیروزی انقلاب، امام خمینی (ره) برای صیانت از انقلاب و حکومت اسلامی از الگوی تحدید استفاده کردند. در این الگو دولت برای تامین امنیت سعی در محدود ساختن فعالیتهای سیاسی و از آن جمله اصل مهم رقابت مینماید. علت این امر وجود رابطه معکوس بین امنیت داخلی و رقابت سیاسی است. با استقرار نظام و اتمام تهدید مهم جنگ تحمیلی، دولت آقای هاشمی الگوی تثبیت را به اجرا میگذارد. در این الگو با ثابت نگاه داشتن حد رقابتهای سیاسی، دولت به بالا بردن میزان ثبات در کشور همت میگمارد تا از این طریق وحدت و یکپارچگی در کشور را به نمایش گذارد. هدف از این راهبرد، ایجاد بستر مناسب برای جلب سرمایههای داخلی و خارجی و در یک کلام نیل به توسعه اقتصادی میباشد. در پی انتخابات دوم خرداد 76,این الگو به نفع توسعه سیاسی تغییر میکند و رابطهای مستقیم بین این دو مقوله برقرار میگردد. دولت با این فرض که گسترش رقابت سیاسی سالم منجر به تثبیت مبانی امنیت داخلی خواهد شد، توسعه سیاسی را در اولویت قرار میدهد و از آن پس ما شاهد تعریف تازهای از امنیت داخلی میباشیم.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.