بررسی نحوه تاثیرگذاری اثرات سرریز از بخش نیروگاه های حرارتی کشور بر انتشار گازهای گلخانه ای؛ کاربردی از مدل دوربین فضایی

مسایل مربوط به محیط زیست یکی از مهم‏ترین موضوعاتی است که همه جوامع طی دهه های اخیر با آن مواجه هستند. کمبود منابع و ضرورت توسعه برای ایران و سایر کشورهای مشابه، مسئله کاهش دی اکسید کربن را به‏عنوان راه حل بحران زیست محیطی مهم دانسته است. در این مطالعه، جمعیت، تولید ناخالص داخلی، بهره وری انرژی الکتریکی، ساختار انرژی الکتریکی و سهم بخش خانگی بر روی انتشار دی اکسید کربن (به‏ عنوان مهم‏ترین شاخص مرتبط با محیط زیست) مورد بررسی شده است. در تحقیق حاضر جریان دی اکسید کربن طی دوره 1387 تا 1394، برای نیروگاه‏های حرارتی کشور با استفاده از روش داده های پانل مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور از آزمون های هاسمن (اثرات ثابت)، والد (عدم ناهمسانی) و دوربین واتسون (عدم خودهمبستگی) استفاده شده است؛  نتایج و بحث اثرات حاصل از مدل دوربین فضایی (SDM) فرضیه اثربخشی اثرات فضایی را تایید می کند و کشش اثرات سرریز از طریق مجاورت مثبت و معنی دار برآورد شده است؛ و براساس یافته های پژوهش افزایش تولید ناخالص داخلی منجر به افزایش انتشار گاز دی اکسیدکربن هر استان بر خود و استان‏های مجاور شده، همچنین افزایش بهره وری انرژی الکتریکی، ساختار انرژی الکتریکی و افزایش سهم بخش خانگی منجر به کاهش انتشار گاز دی اکسیدکربن هر استان بر خود و استان‏های مجاور شده است.