مدل DPSIR و قابلیت آن در تدوین شاخص های محیط زیستی فرسایش بادی (مطالعه موردی: شهرستان ریگان)

هدف از انجام این تحقیق معرفی مدل DPSIR و چگونگی تدوین شاخص های محیط زیستی در جهت جلوگیری از بروز مشکلات محیط زیست می باشد. با توجه به رشد جمعیت و توسعه صنایع و به دنبال آن بهره برداری و تقاضا های غیر عادلانه از محیط و کاهش منافع و درآمد انسان از محیط، تصمیم گیران و برنامه ریزان به دنبال روشی برای برقراری ارتباط بین سه محیط درگیر (اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست) و ساده سازی مسایل پیچیده محیط زیستی به صورت یک نمودار چرخه ای هستند که قادر به شناسایی مشکلات ریشه ای باشد نه مقطعی و زود گذر. مدل DPSIR امروزه به طور چشم گیری به عنوان ابزاری برای اندازه گیری و ارزیابی محیط زیست استفاده می شود و این ابزار می تواند راهنمای مدیریتی مناسبی برای برنامه ریزان و سیاستمداران باشد. مدل DPSIR مجموعه ای از اجزای تشخیصی و تحلیلی به همراه دارد که خود باعث انعطاف پذیرشدن مدل می شود. چارچوبDPSIR  در پروژه های تحقیقاتی معمولا با هدف حمایت از تصمیم گیری اعمال شده است. در رویکرد DPSIR که از 5 اجزای منفرد اما مرتبط با هم تشکیل شده برای تجزیه و تحلیل مشکلات محیط زیست، علت ها از نیرو محرکه شروع و این نیرو ها در ادامه از طریق فشار ها چه به طور مستقیم و چه غیر مستقیم و در بعد زمانی متفاوت تاثیراتی بر عملکرد توابع اکوسیستم در رفاه بشر و در نهایت منجر به پاسخ های اجتماعی می شود. با استفاده از مدلDPSIR  به راحتی می توان شاخص های محیط زیستی را در 5 طبقه تدوین کرد و پاسخ هایی منطبق با سازگاری محیط را داد که این پاسخ ها می توانند در حکم پیشگیری از آسیب های محیط زیستی قرار گیرند.