تجربه زیسته ی اقدام به خودکشی در دانش آموزان دختر 18-12 ساله شهرستان خمینی شهر

بررسی جامع انگیزه های اقدام به خودکشی در گروه های سنی متفاوت عاملی موثر در تدوین اقدامات پیشگیرانه و لحاظ رویکردهای درمانی اثربخش است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته ی اقدام به خودکشی در دانش آموزان دختر 18-12 ساله شهرستان خمینی شهر بود.

این پژوهش، کیفی و از نوع پدیدارشناسی می باشد که با روش هدفمند از بین دختران 18-12 ساله با سابقه اقدام به خودکشی در سال 1397 بر اساس اطلاعات مرکز بهداشت شهرستان خمینی شهر که برابر با 30 نفر بوده است، هفده نفر بر اساس حد اشباع انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد.

از مصاحبه ها 562 کد، 73 مفهوم و 12 مقوله در سه عنوان هسته ای فردیت عقیم مانده (فشار روانی، ناکامی شخصی، تنش های فرآیند بلوغ و گسست دینی)، عامل فشار ساختاری (شکاف نسلی، نیاز به توجه، سبک زندگی و فشار اقتصادی) و عامل طرد اجتماعی (از دست دادن سرمایه اجتماعی، فشار اجتماعی، فشار مجازی و ضعف در مهارت ارتباطی) به دست آمد.

این نتیجه حاصل می شود که نوجوانی دوران هویت یابی در کنار همسالان، والدین و سیستم آموزشی بویژه معلمان و فضای مجازی است. بنابراین متخصصین باید در راستای افزایش آگاهی به خانواده ها و مدارس و سیستم قانون گذاری در جهت لزوم نظارت بر فضای مجازی و افزایش سواد رسانه ای ملزومات لازم را بیندیشند. تا از این طریق اصول اساسی در پیشگیری از خودکشی نوجوانان تدوین و عوامل زمینه ساز رفع و یا تعدیل شوند.