بررسی اثربخشی برنامه ریزی عصبی -کلامی(NLP) برکاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهر یزد

برنامه ریزی عصبی - کلامی به ارتباط های مشخص بین فرآیندهای عصب شناختی، زبانی و الگوهای رفتاری که یادگیری آن از طریق برنامه ریزی است، اشاره می کند. هدف اصلی پژوهش بررسی اثربخشی برنامه ریزی عصبی -کلامی(NLP) بر کاهش علایم اختلال استرس پس از سانحه در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهر یزد بود. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از گمارش تصادفی بود. نمونه این پژوهش را 30 نفر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس تجدیدنظر شده تاثیر رویداد (ویس و مارمر، 1979) بود. طرح آزمایشی در 10 جلسه به گروه آزمایشی ارایه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-23 و آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه ریزی عصبی -کلامی بر کاهش علایم اختلال استرس پس از سانحه تاثیر داشت (05/0p<). همچنین در دوره پیگیری دو ماهه نیز اثربخشی برنامه ریزی عصبی -کلامی بر کاهش علایم اختلال استرس پس از سانحه اثربخش بود (05/0p<). لذا پیشنهاد می شود در پژوهشهای آینده از این درمان برای کاهش مشکلات روان شناختی و رفتاری افراد سود جست.