تاثیر بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری روی پیشرفت تحصیلی و عزت نفس دانش آموزان با اختلالات یادگیری خاص

 پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری در افزایش عزت نفس و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان با اختلال یادگیری ویژه (حساب نارسایی و نارساخوانی) انجام شده است.

جامعه ی آماری پژوهش حاضر را 415 نفر دانش آموز پسر مقطع ابتدایی مدرسه شهید دانش شهر تهران، که در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دهند. افراد گروه نمونه به تعداد 44 دانش آموز حساب نارسا و نارساخوان به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. طرح پژوهشی از نوع آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود. پس از اجرای پیش آزمون پرسشنامه های مشکلات یادگیری کلورادو (CLDQ) و عزت نفس کوپر اسمیت برای هر دو گروه، گروه آزمایش به مدت 2 هفته، در 8 جلسه ی 45 دقیقه ای تحت آموزش بازی درمانی با رویکرد شناختی-رفتاری که توسط شاوفر تدوین گردیده است، قرار گرفتند و پس از پایان این مدت، پس آزمون نیز برای هر دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس (ANCOVA) مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها نشان داد که بازی درمانی باعث افزایش معنی دار سطح عزت نفس در سطح 0/05<P و بهبود عملکرد ریاضیات و خواندن دانش آموزان دارای حساب نارسایی در سطح 0/05<P  و نارساخوانی در سطح 0/01<P شده است.

نتایج نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری به عنوان یک روش موثر در افزایش عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت داشته و منجر به کاهش اشکال های ریاضیات و خواندن در دانش آموزان با اختلالات یادگیری خاص می شود.