قطبی شدن امنیت منطقه ای و ژئوپلیتیک آشوب در خاورمیانه

هدف این پژوهش، بررسی پیامدهای قطبی شدن امنیت منطقه ای در خاورمیانه است. فرضیه این است که قطبی شدن امنیت منطقه ای به ظهور و گسترش ژیوپلیتیک آشوب در خاورمیانه انجامیده است. روش پژوهش، کیفی است و از رهیافت ساختار هویت بری بوزان استفاده کرده ایم. نتایج نشان می دهند که ایالات متحده شرایط لازم برای بی ثبات سازی منطقه ای و تداوم فرایند آشوب و بی ثبات سازی را پی گیری می کند. در چنین شرایطی رویکرد ایران باید مدیریت فضای آشوب زده و مدیریت بحران از طریق سازوکارهای معطوف به دیپلماسی و قدرت سازی باشد. آمریکا از «راهبرد ایتلاف سازی خوشه ای» برای مدیریت امنیت منطقه ای بهره گرفته است. الگوی رفتاری این بازیگران در مقابله با ایران، ماهیت تهاجمی دارد. در تفکر راهبردی آمریکا، عدم تقارن منطقه ای غالبا از دیدگاه فناورانه قابل تصور است. در محیط عدم تقارن، معادله ی قدرت و معماری نیروهای مسلح، متفاوت از محیط کلاسیک و متقارن است؛ لذا موضوعاتی از جمله: «کاربرد نیروی انسانی»، «تسلیحات»، «منابع قدرت»، «معماری دفاعی»، «مهندسی امنیتی»، «فرماندهی و مدیریت» در محیط عدم تقارن کاملا متفاوت با محیط کلاسیک است.هدف این پژوهش، بررسی پیامدهای قطبی شدن امنیت منطقه ای در خاورمیانه است. فرضیه این است که قطبی شدن امنیت منطقه ای به ظهور و گسترش ژیوپلیتیک آشوب در خاورمیانه انجامیده است. روش پژوهش، کیفی است و از رهیافت ساختار هویت بری بوزان استفاده کرده ایم. نتایج نشان می دهند که ایالات متحده شرایط لازم برای بی ثبات سازی منطقه ای و تداوم فرایند آشوب و بی ثبات سازی را پی گیری می کند. در چنین شرایطی رویکرد ایران باید مدیریت فضای آشوب زده و مدیریت بحران از طریق سازوکارهای معطوف به دیپلماسی و قدرت سازی باشد. آمریکا از «راهبرد ایتلاف سازی خوشه ای» برای مدیریت امنیت منطقه ای بهره گرفته است. الگوی رفتاری این بازیگران در مقابله با ایران، ماهیت تهاجمی دارد. در تفکر راهبردی آمریکا، عدم تقارن منطقه ای غالبا از دیدگاه فناورانه قابل تصور است. در محیط عدم تقارن، معادله ی قدرت و معماری نیروهای مسلح، متفاوت از محیط کلاسیک و متقارن است؛ لذا موضوعاتی از جمله: «کاربرد نیروی انسانی»، «تسلیحات»، «منابع قدرت»، «معماری دفاعی»، «مهندسی امنیتی»، «فرماندهی و مدیریت» در محیط عدم تقارن کاملا متفاوت با محیط کلاسیک است.