تحلیلی بر نظریه های مدیریت دانش: رویکردی مبتنی بر نگاشت علمی

پژوهش حاضر، شناخت نظریه های مدیریت دانش و تعیین میزان تاثیرگذاری هریک از نظریه پردازان بر آثار بعدی است.

روش شناسی: 

این پژوهش از نوع کاربردی علم سنجی است که با استفاده از روش های کتابخانه ای و تحلیل استنادی انجام شده است، به همین منظور، اطلاعات کتاب شناختی مربوط به 69 نظریه و مقوله مدیریت دانش به همراه اطلاعات مآخذ آنها از پایگاه وب آوساینس گرفته شد و مورد تحلیل استنادی، زوج کتاب شناختی و تحلیل موضوعی مآخذ قرار گرفت. در ادامه روابط استنادی این آثار و مآخذ آنها پردازش و ترسیم شد.

یافته ها: 

نتایج نشان دادند اوج ظهور نظریه های مدیریت دانش در دهه نود قرن نوزده و توسط متخصصان مدیریت بوده است. بااین حال، متخصصان رشته های دیگری مثل کتابداری و علم اطلاعات و کامپیوتر نیز در طرح این نظریه ها نقش داشته اند. ضمن اینکه نظریه پردازان حوزه مدیریت از آثار حوزه های دیگری مثل کتابداری و علم اطلاعات، کامپیوتر، علوم تربیتی و روان شناسی، تکنولوژی و نوآوری، فلسفه و مدیریت دانش نیز بهره گرفته اند. از نظر زوج کتابشناختی و استناد، حدود چهار پنجم مجموعه نظریه ها با یکدیگر دارای پیوند هستند و یک شبکه منسجم را تشکیل می دهند.

نتیجه گیری: 

نوناکا مهم ترین نظریه پرداز حوزه مدیریت دانش است و نظریه خلق دانش سازمانی و نظریه شرکت بیشترین تاثیر را بر آثار بعد از خود داشته اند. مطالعه تاریخ نگاری نیز نشان داد که آثار Nonaka، Grant، Prahlad, Hame، Spender نقش مهمی در پیوند نظریات با همدیگر داشته اند.