تحلیل بازآفرینی شهری در بعد کالبدی از منظر توسعه پایدار مطالعه موردی: شهر بجنورد

بازآفرینی یکی از مهم ترین رویکردهای توسعه در نواحی شهری است که می تواند با توجه و الزام به رعایت اصول توسعه پایدار، نقش مهمی در راستای ارتقا و توسعه ابعاد مختلف کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و محیطی شهرها داشته باشد. امروزه از طرح های بازآفرینی در شهرها به عنوان بزرگترین رویداد شهری صورت گرفته در سال های اخیر یاد می شود که تحولات ریشه ای و عمیقی را در جهت بهبود عملکرد شهرها به وجود آورده است. در دهه های اخیر، سیاست های متعدد و رویکردهای مختلفی در رویارویی با مسئله افت کیفیت محیط کالبدی شهرها(به ویژه در نواحی درونی آن ها) مطرح و برنامه های گوناگونی در این خصوص به اجرا درآمده که متاثر از دگرگونی های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و همچنین در گذار از اقتصاد صنعتی به اقتصاد خدماتی به منظور حل معضلات و تنگناها در محدوده های شهری رو به افول بوده است. پژوهش حاضر در خصوص بازآفرینی صورت گرفته در شهر بجنورد بوده و به بررسی و تحلیل بعد کالبدی آن می پردازد،که بدین منظور 386 پرسشنامه در بین ساکنین محله بافت فرسوده شهر بجنورد توزیع، تکمیل وارزیابی گردیده. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی و نیز روش تجربی-پیمایشی با استفاده از پرسشنامه می باشد. ابزار تجزیه و تحلیل آماری نیز، نرم افزارهای spss و Super decision است. بر اساس تحلیل صورت گرفته و نتایج بدست آمده مشخص گردید که در طرح بازآفرینی شهر بجنورد صرفا کاربری مسکونی مد نظر بوده، و به دیگر سرانه کاربرهای تجاری و جدید، پارکینگ ها، آموزشی، بهداشتی و... توجهی نشده است که می توان از آن به عنوان مشکلات و نارسایی های این محله نام برد، و دلیل آنرا می توان ناشی از عدم اجرای صحیح و مناسب طرح های جامع و تفضیلی شهری و عدم مشارکت و نظر خواهی از مردم به عنوان ذینعان محله دانست.