تاثیر شفقت خود بر قصد کارآفرینانه دانشجویان دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس

قصد کارآفرینانه یکی از عوامل موثر بر بروز رخدادهای کارآفرینانه است و بررسی عوامل موثر بر آن، می تواند پیش بینی دقیق تری از احتمال وقوع فعالیت های کارآفرینانه فراهم کند. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی تاثیر شفقت خود بر قصد کارآفرینانه است. برای این منظور، رابطه شفقت خود و ابعاد آن شامل مهربانی با خود (قضاوت خود)، مشترکات انسانی (انزوا) و به هوشمندی (فزون همانندسازی)، با قصد کارآفرینانه بررسی شد. جامعه آماری، دانشجویان دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس در سطوح مختلف تحصیلی بوده و حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 180 نفر تعیین شد و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. ارزیابی قصد کارآفرینانه و شفقت خود با استفاده از پرسشنامه های استاندارد لینان و همکاران (2011) و نف (2003) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر خبرگان و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب پایایی آلفا کرونباخ 83/0 ارزیابی شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین متغیرهای مهربانی با خود، مشترکات انسانی و به هوشمندی با قصد کارآفرینانه، رابطه مثبت معنادار و بین متغیرهای قضاوت خود، انزوا و فزون-همانندسازی با قصد کارآفرینانه رابطه منفی معناداری وجود دارد. در نهایت شفقت خود می تواند به کارآفرینان در ایجاد عزم و اراده برای راه اندازی کسب وکار و بازیابی توان افراد برای مواجهه با مشکلات کسب وکارهای جدید موثر باشد.