شناسایی شورشیان از منظر حقوق بین الملل

در قرن بیستم و قرن کنونی با تشکیل گروه های انسانی تحت عنوان گروه های شورشی این گروه ها از یکسو به بسیاری از قواعد حقوق بین الملل ملتزم شده اند و از سوی دیگر با توجه به افزایش روند تشکیل این گروه ها در عرصه بین المللی ضرورت توجه به جایگاه بازیگران غیر دولتی تحت عنوان شورشیان جلب توجه می کند. در شرایط کنونی بین المللی که بسیاری از دولتها در پی اهداف خود و محدودیت در مداخله مستقیم اقدام به حمایت از گروه های شورشی می کنند و این موضوع بر تاثیر گذاری این گروه ها در معادلات جهانی افزوده است. یکی از روش های شایع حمایت از شورشیان شناسایی آنها می باشد. شورشیان در یک دولت ممکن است برای تغییر حکومت بجنگند و ممکن است برای جدایی بخشی از سرزمین. شورشیان نوع اول را به شورشیان انقلابی و شورشیان نوع دوم را به شورشیان جداییطلب میشناسیم. شناسایی شورشیان انقلابی نیز خود چند حالت میتواند داشته باشد، شناسایی شورشیان انقلابی به عنوان «طرف مخاصمه» مانند شناسایی شورشیان سوریه از سوی دولت مرکزی سوریه، شناسایی شورشیان انقلابی به عنوان «نماینده مشروع مردم» مانند شناسایی مردم فلسطین از سوی کشورهای عربی، شناسایی شورشیان انقلابی به عنوان «حکومت» مانند شورای انتقالی ملی انتقالی لیبی از سوی ایتالیا، فرانسه و امارات، شناسایی شورشیان انقلابی به عنوان «دولت» مانند شناسایی کوزوو و شناسایی شورشیان انقلابی به عنوان «دولت در تبعید» مانند شناسایی حکومت مارشال دوگل فرانسه در لندن در سال 1940. آثار حقوقی هر یک از این شناسایی ها متفاوت است. در این پژوهش با توجه به اهمیت حقوقی موضوع سعی بر بررسی جوانب مختلف شناسایی شورشیان داریم.