مسوولیت مدنی رزمی کاران در قبال صدمات وارده

گاهی در دادگاه ها علیه مبارز حرفه ای هنرهای رزمی، طرح دعوی می شود که با استفاده از فنون رزمی، آسیب جسمی به مدعی وارد کرده اند. این آسیب می تواند در داخل باشگاه ها به حریف تمرینی یا در خیابان به قصد حمله یا دفاع در برابر یک متعرض یا همچنین در مسابقات رسمی به طرف مقابل وارد گردد. سوال اصلی، مسوولیت مدنی ورزشکار در مقابل صدمه ای است که به دیگری وارد آورده است.

مواد و روش ها:

 روش تحقیق در نگارش این مقاله به صورت توصیفی بوده است.

ملاحظات اخلاقی:

 در این تحقیق، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

یافته ها:

 در کشورهایی مثل آمریکا نوع زد و خوردهای منجر به آسیب در جریان ورزش رایج است و پرونده های بسیار زیادی در این زمینه در دادگاه ها مطرح می گردد. در دادگاه های ایران، علیرغم وجود رضایت نامه شرکت کننده در مسابقه یا تمرینات باشگاهی، دفاعیات رزمی کار آسیب زننده یا مربی تمرینی، بعضا مورد قبول واقع نمی شود و مربیان یا رزمی کارن محکوم به جبران خسارت می شوند. مقاله حاضر صرفا پیامدهای مدنی ضربات غیر حیاتی دست و پا در خیابان یا در باشگاه را به هنگام تمرین با حریف یا مسابقات بررسی می کند و پوشش بیمه کامل باشگاه ها و مسابقات را به عنوان نتیجه پژوهش پیشنهاد می دهد.

نتیجه گیری: 

چنانچه ورزشکاری حین بازی خسارتی به دیگری وارد آورد، اگر غیر عمدی باشد، مسوولیتی ندارد؛ اما چنانچه عمدا آسیبی به دیگری وارد نماید، طبق ماده 1 قانون مسوولیت مدنی مصوب 1339 مسوولیت جبران خسارت را بر عهده دارد.