مدل سازی معادلات ساختاری در بررسی رابطه هم آفرینی و سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه: اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان)

هدف از نگارش این مقاله، بررسی رابطه هم آفرینی و سرمایه اجتماعی بوده است. روش پژوهش توصیفی - همبستگی است. حجم جامعه آماری 671 نفر بود که حجم نمونه با به کارگیری نرم افزار سمپل پاور، 200 نفر از اعضای هییت علمی دانشگاه اصفهان برآورد شده است. برای گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته هم آفرینی مبتنی بر مدل دارت (2014) و سرمایه اجتماعی (عباس زاده و مقتدایی، 1388) استفاده شده است. ابزار تجزیه وتحلیل داده ها نرم افزار SPSS23 و Amos23 بود. برای تحلیل مدل از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که الگوی مفهومی پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که بین هم آفرینی با سرمایه اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. هم آفرینی با ایجاد زمینه گفت وگو، تسهیل جریان انتشار اطلاعات، دسترسی سریع، استفاده از استراتژی ها و تدابیر مناسب برای ایجاد شفافیت و انعطاف پذیری بین همکاران موجبات افزایش سرمایه اجتماعی را فراهم می آورد.