بررسی شاخص نرخ مخاطره بر مبنای متغیرهای کمکی مشهود و نامشهود مطالعه موردی معدن جاجرم بوکسیت

در صنعت معدنکاری با محیط خشن که بخش های مختلف وظیفه کنترل سیستم را عهده دار می باشند. اطلاعات خرابی ها از بخش های مختلف، در قالب های گوناگون با زمان های مختلف و شرایط عملیاتی متفاوت جمع آوری می شوند. این مسایل ناهمگونی در اطلاعات گردآوری شده و بانک داده را به دنبال خواهد داشت. بخشی از ناهمگنی به کمک همین متغیر کمکی مشهود از محاسبات حذف می شوند ولی مشکل از جایی نشات می یابد که واردکردن تمامی شرایط محیطی امکان پذیر نیست. این دسته از عوامل محیطی که منجر به ناهمگنی در داده ها می شوند به عنوان متغیر کمکی نامشهود دسته بندی می شوند. به همین منظور در این مقاله رویکردی منسجم برای تحلیل عملکرد سیستم بر اساس شاخص قابلیت اطمینان با تاثیر شرایط محیطی پیشنهاد شد. شرایط محیطی در دودسته مشهود که دربرگیرنده عواملی نظیر وضعیت جاده، آب وهوا، نوع سنگ،... بوده و نامشهود که دربرگیرنده ناهمگنی است، در نظر گرفته شده است. رویکرد پیشنهادی با داده هایی از ناوگان باربری معدن بوکسیت جاجرم متشکل از 5 کامیون مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های موردنیاز از بانک داده 15 ماهه از منابع مختلف چون گزارش های روزانه، تعمیرگاه، گزارش های هواشناسی، ملاقات و مشاهده های مستقیم و مرتب شده بر اساس تاریخ وقوع در غالب زمان بین خرابی ها و متغیر کمکی استخراج گردید. متغیرهای کمکی بر اساس الگوریتم ارایه شده و نتایج حاصله از آزمون های تناسب و همگنی مدل نرخ مخاطرات متناسب ترکیبی برای تجزیه وتحلیل داده های خرابی مورداستفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر تاثیر متغیرهای کمکی نوبت کاری، تعداد سرویس ها، نوع خردایش و شیب جاده بر روی قابلیت اطمینان کامیون ها است.