بررسی تاثیر آموزش گزارش نویسی بر کیفیت گزارش شنوایی شناسی در دانشجویان و فارغ التحصیلان شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی اهواز سال 96 تا 98

گزارش نویسی یک چارچوب فعالیتی و اقدام ضروری برای ارایه نتایج آزمون های شنوایی شناسی است. یکی از روش های آموزش گزارش نویسی برگزاری کارگاه های آموزشی است. هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر گزارش نویسی بر کیفیت گزارش شنوایی شناسی در دانشگاه علوم پزشکی اهواز  است.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی یک گروهی (قبل و بعد) است. 57 شنوایی شناس در کارگاه گزارش نویسی شرکت کردند و سوالات فرم پیش و پس آزمون را تکمیل کردند. برای جمع آوری داده ها از چک لیست استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای توصیف داده ها از آمار توصیفی و به منظور مقایسه نتایج قبل و پس از مداخله آموزشی از آزمون آماری ویلکاکسون استفاده شد.

یافته های این پژوهش نشان می دهد بعد از آموزش گزارش نویسی، میانگین نمرات قبل و بعد از آموزش اختلاف معناداری نشان می دهد(P<0.001). و در همه آیتم ها باعث ارتقا کیفیت گزارش نویسی در آزمون های شنوایی شناسی شده است.

بر اساس یافته ها آموزش گزارش نویسی باعث افزایش کیفیت گزارش نویسی در شنوایی شناسان شده و با توجه به اینکه در این حیطه آموزش رسمی ارایه نمی شود، پیشنهاد می شود آموزش گزارش نویس در قالب کارگاه برای همه دانشجویان این رشته ارایه گردد.