تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی و ویبریشن یکطرفه بر قدرت عضلانی و تعادل در عضو تمرین نکرده دختران غیر ورزشکار

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی و ویبریشن یکطرفه بر قدرت عضلانی و تعادل ایستا و پویای اندام تحتانی تمرین نکرده دختران غیر ورزشکار بود. آزمودنیهای پژوهش که به صورت داوطلبانه در آن شرکت کردند، دارای میانگین سن12/24 سال، وزن46/76 کیلوگرم، قد163 سانتیمتر بودند. پژوهش حاضراز نوع نیمه تجربی است که ازطریق پیش آزمون پس آزمون انجام شد. در این پژوهش 27 دختر غیر ورزشکار شرکت کردند که همه آنها نسبت به انجام دادن تمرین های قدرتی و ویبریشن تجربه ای نداشتند. آزمودنیها به طور تصادفی به سه گروه مساوی تمرین قدرتی یکطرفه، تمرین ویبریشن یکطرفه و گروه کنترل بدون تمرین تقسیم شدند و طی یک جلسه جداگانه با اهداف، ابزار و پروتکل تمرین آشنا شدند. قدرت و تعادل پای آزمودنیها به عنوان پیش آزمون مورد سنجش قرار گرفت. پس از پایان 18 جلسه تمرینی که گروه های تجربی انجام دادند، از تمامی آزمودنیها پس آزمون گرفته شد. برای اندازهگیری قدرت بیشینه پایین تنه، معادله یک تکرار بیشینه مورد استفاده قرار گرفت. شاخص کلی تعادل (Index Stability Overall)برای تعادل ایستا و پویا با استفاده از دستگاه پایداریسنج بایودکس در پای تمرین نکرده اندازهگیری شد. آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف داده ها و تحلیل کوواریانس و آزمونهای تعقیبی بنفرونی برای آزمون فرضیه ها مورد استفاده قرارگرفت. نتایج پژوهش نشان داد که تمرین ویبریشن و مقاومتی یکطرفه منجر به بهبود قدرت پای تمرین نکرده می شوند و اختلافی بین اثر این دو نوع تمرین وجود نداشت و فقط تمرین ویبریشن یکطرفه منجر به بهبود و افزایش تعادل روی پای تمرین نکرده شد. با توجه به یافته های تحقیق توصیه می شود که تاثیر این تمرین ها بر روی پسران در رده های سنی مختلف و همچنین در قهرمانان رشته های ورزشی که مدتی از تمرین دور بوده اند مورد بررسی شود تا نتایج حاصله مورد ارزیابی قرار گیرد و اهمیت این نوع تمرین در حیطه کاربرد و عملی مشخص شود.