اپیدمیولوژی و تظاهرات بالینی و رادیولوژیک ترومای بلانت حنجره

ترومای خارجی حنجره نادر است و شیوع آن در حدود 1 در 137000 بین بالغین می‌باشد. در جوامع در حال توسعه ترومای بلانت شایع‌تر از ترومای نافذ می‌باشد. ترومای بلانت می‌تواند به علت تصادفات وسایل نقلیه، آسیب‌های ورزشی و ناشی از دارآویختگی باشد. ترومای حنجره می‌تواند با طیفی از علایم و نشانه‌ها از ایست قلبی ریوی تا تغییر مختصر در کیفیت صدا تظاهر پیدا کند. شایع‌ترین تظاهر بالینی ترومای حنجره خشونت صدا می‌باشد. گرچه ترومای بلانت حنجره شیوع کمی دارد ولی از یک طرف به دلیل سر و کار داشتن با راه هوایی فوقانی و ایجاد انسداد حاد راه هوایی فوقانی و از طرفی دیگر به دلیل ایجاد عوارضی از جمله تنگی‌های حنجره در صورت عدم درمان مناسب، از اهمیت زیادی برخوردار است.

در این مطالعه مقطعی- توصیفی 30 بیمار با ترومای بلانت حنجره وارد مطالعه شدند. نمونه مورد مطالعه شامل تمام بیماران با تشخیص ترومای حنجره که از فروردین 1386 لغایت اسفند 1395 در بخش گوش و حلق و بینی بستری شده بودند می باشد. داده‌ها با روش‌های آماری توصیفی و با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

تعداد 30 نفر بیمار شامل 27 (90%) نفر مرد و 3 (10%) نفر زن مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین سنی بیماران 53/10± 13/36 سال بود. شایعترین علت تروما تصادفات رانندگی بود. شایع‌ترین علایم بالینی درد و تندرنس گردن بود. شایع‌ترین علامت رادیولوژیک آمفیزم زیر جلدی بود. شایع‌ترین علامت لارنگوسکوپیک تورم و هماتوم بود. شایع‌ترین درمان انجام گرفته درمان‌های حمایتی بود.

هرگونه تاخیر در تشخیص و درمان به موقع می‌تواند تهدید کننده حیات باشد. بنابراین راه هوایی بیمار باید توسط فرد مجرب ارزیابی شده و اقدامات لازم به عمل آید. همچنین هرگونه تغییرات در علایم بیمار باید با دقت کنترل شده و اقدام درمانی در صورت نیاز انجام گیرد.