مدیریت بیماری پوسیدگی نرم باکتریایی سیب زمینی

پوسیدگی نرم توسط باکتری (Pectobacterium (Erwinia) carotovorum subsp. carotovorum (P.c.c.ایجاد می شود و دامنه میزبانی این باکتری بسیار وسیع بوده و تعداد زیادی از گیاهان زینتی و زراعی مانند: ذرت، برنج، چغندرقند و نیز سبزیجات را آلوده می کند. این بیماری در اکثر مناطق سیب زمینی کاری کشور گزارش شده است. باکتری مولد بیماری پوسیدگی نرم می تواند بر روی غده های بذری، ذرات خاک، آب، روی بدن حشرات و ماشین آلات کشاورزی حمل شود. برخی علف های هرز در مزرعه به ویژه تاجریزی و تاج خروس می توانند پناهگاه باکتری عامل بیماری باشند. با کاشتن غده های آلوده، بیماری گسترش یافته و احتمال تولید غده های آلوده افزایش می یابد. باکتری عامل پوسیدگی نرم معمولا از طریق منافذ طبیعی روی غده ها مانند عدسک متورم (ناشی از بالا بودن رطوبت خاک) وارد بافت غده می شود. غده های آلوده، باکتری ها را به خاک آزاد می کنند و باکتری ها می توانند از طریق جریان آب و جابجایی خاک به غده های دختری منتقل شوند. هم چنین باکتری عامل بیماریمی تواند از انتهای ساقه غده زا و زخم ها نیز وارد غده ها شود. کاشت غده های بذری سالم وگواهی شده، موثرترین روش مدیریت بیماری است. مدیریت موفق این بیماری مستلزم داشتن دانش کافی در مورد عوامل، نحوه پراکنش و شیوع بیماری است. در این مقاله اهمیت بیماری پوسیدگی نرم سیب زمینی، پراکنش و شدت آلودگی، نشانه های بیماری، عوامل تشدیدکننده، چرخه بیماریو مدیریت تلفیقی آن براساس پژوهش های انجام شده در ایران و جهان شرح داده شده است.