تحلیل کیفی مسیرهای گردشگری شهر یزد با تاکید بر سلسله مراتب ورود

در برنامه ریزی گردشگری، توجه به این که گردشگر چگونه به مقصد سفر می کند و یا از آنجا بازمی گردد، اهمیت اساسی دارد. آنچه در ایجاد و تکمیل مسیرهای گردشگری حایز اهمیت است، سلسله مراتب ورود گردشگران است. این مسیرها در سطوح گوناگون شامل الف) واردشدن به شهر از طریق مبادی ورودی، ب) طی کردن مسیرداخل شهر و رسیدن به اقامتگاه ها و ج) بازدید از جاذبه های مقصد مورد بررسی قرارمی گیرند. اکثر پژوهش های حوزه گردشگری بر مورد سوم (ج) تمرکز داشته اند و به دو مورد اول توجه کمتری شده است. با توجه به قرارگرفتن بافت تاریخی شهر یزد در فهرست میراث جهانی و برخورداری از جاذبه های گردشگری بسیار که گردشگران زیادی را به سوی خود جذب کرده، طرح ها و برنامه های بسیاری جهت رونق گردشگری پیشنهاد داده شده است اما در این میان کمتر طرحی به لزوم شناسایی سلسله مراتب ورود گردشگران و از آن طریق بررسی مسیرهای موجود و عوامل کلیدی آن ها پرداخته است. هدف این پژوهش شناسایی و تحلیل سلسله مراتب ورود گردشگران شهر تاریخی یزد است. سوال اصلی پژوهش این است که: سلسله مراتب ورود گردشگران به چه صورت است و کدام عوامل اساسی برآن تاثیر گذارند؟ روش این پژوهش توصیفی و تحلیلی و از نوع کاربردی است. نتایج حاکی از آن است که در مرتبه اول ورود گردشگرانی که از حمل و نقل جاده ای استفاده می کنند نسبت به حمل و نقل ریلی و هوایی از سلسله مراتب مناسبی برخوردار نیست و این به دلیل مشخص نبودن حد و مرزهای شهر است. از طرفی در استفاده از حمل و نقل جاده ای «ورود ذهنی و بصری» قوی تر از حمل و نقل ریلی و هوایی است و در هر سه دسته حمل و نقل «ورود فیزیکی» شرایط یکسانی را دارد. در مراتب دوم و سوم سه گونه ورود مبتنی بر حمل و نقل زمینی است که از آن به مسیرهای گردشگری یاد می شود. مسیرهای گردشگری تنها منحصر به شبکه میان جاذبه ها نمی شوند و دو جزء مهم مرتبط با آن «ورودی ها و مسیرهای متصل کننده ورودی ها به اقامتگاه ها» هستند. به بیان دیگر در شهری همچون یزد که با ثبت بافت تاریخی خود در فهرست میراث جهانی گردشگران بسیاری را جذب کرده تنها وجود جاذبه های بااهمیت و بافت تاریخی و امکانات و تسهیلات مناسب گردشگری کافی نیست. بلکه شبکه ای از مسیرهای گردشگری مبتنی بر سلسله مراتبی از ورود نقش مهمی ایفا می کند.