ارائه الگوی یادگیری فناورانه در صنایع دریایی حوزه دفاع

یادگیری فناورانه به عنوان یکی از محورهای اصلی توانمندسازی فناورانه در بخش ها و صنایع کشورهای مختلف مانند حوزه دفاع به شمار می رود. در این امتداد، صنایع دریایی از مهم ترین بخش های دفاعی به حساب می آیند که تقویت و تجهیز آنها به ارتقای سطح اقتدار دفاعی کشور منجر می شود. مقاله حاضر درصدد مطالعه تطبیقی مسیر پیشرفت صنایع کشتی سازی کشورهای ژاپن، کره جنوبی و چین، به عنوان کشورهای پیشرو و کشورهای ترکیه و برزیل، به عنوان کشورهای درحال توسعه و مقایسه یافته ها با صنعت موردمطالعه در داخل کشور و درنهایت، ارایه مدل یادگیری فناورانه در صنایع دریایی حوزه دفاع است. رویکرد پژوهش حاضر، کیفی است و از روش مطالعه موردی به عنوان راهبرد پژوهش استفاده شده است. داده ها ازطریق 13 مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با متخصصان صنایع دریایی حوزه دفاع جمع آوری شدند. یافته های پژوهش نشان می دهد صنایع دریایی حوزه دفاع کشور از توانمندی لازم به منظور طراحی و ساخت تجهیزات موردنیاز به صورت کاملا بومی برخوردارند، اما ارتقای سطح قابلیت های یادگیری فناورانه به منظور ایجاد تغییرات عمده در ماهیت محصول و یا فرایند آن و ورود به مرحله نوآوری رادیکال ضروری است. ازطرف دیگر، باتوجه به شرایط حاکم بر کشور و صنایع دفاعی، یادگیری غالب بیشتر به صورت غیررسمی است و درصورت ایجاد زیرساخت یادگیری رسمی، صنایع دریایی قابلیت حرکت جدی تر در مرزهای دانش را دارا خواهد بود. درمجموع با وجود پیشرفت های چشمگیر سال های اخیر، برخورداری از برنامه منسجم، مدون و به روز درراستای توسعه روزافزون صنایع دریایی در حوزه دفاع ضرورت دارد.