تاثیر اوقات فراغت جدی و رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با نقش میانجیگری سبک زندگی در بین (دانش آموزان ورزشکار: مطالعه موردی شهرستان مراغه)

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر اوقات فراغت جدی و رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با نقش میانجیگری سبک زندگی در بین (دانش آموزان ورزشکار شهرستان مراغه) است، ماهیت تحقیق حاضر توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی است. حجم نمونه مشتمل بر 384 نفر از دانش آموزان ورزشکار پسر و دختر شهرستان مراغه بوده که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و طبقه ای شد. جهت جمع آوری داده ها از زار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه های اوقات فراغت جدی گولد و همکاران (2011)، پرسشنامه دلبستگی مکانی کایل و همکاران (2005)، پرسشنامه تخصصی سازی تفریح مک فارلین (1994) و پرسشنامه سبک زندگی خنفیر، 1398، روایی پرسشنامه ها تایید شد و پایایی پرسشنامه ها (95/ 0 79/0، 874/0 و 832/0) به دست آمد که جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و smartpls3 استفاده شده است و همچنین جهت بررسی مدل، از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ‏ها نشان داد که اوقات فراغت جدی بر دلبستگی مکانی با میانجیگری سبک زندگی به میزان 597/0 و در جهت مثبت، رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با میانجی گری سبک زندگی به میزان 688/0 و در جهت مثبت و معنادار و اوقات فراغت جدی و رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با نقش میانجی گری سبک زندگی به میزان 697/0 در بین (دانش آموزان ورزشکار شهرستان مراغه) تاثیر مثبت و معناداری دارد.