بررسی اثر ترکیب و نوع کود شیمیایی و مرغی بر عملکرد و صفات رویشی و زایشی خیار مزرعه ای در استان همدان

به منظور بررسی اثر کودهای مرغی و شیمیایی بر صفات رویشی، زایشی و عملکرد میوه خیار مزرعه ای، آزمایشی به صورت استریپ- فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان همدان در سال 1398 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل دو رقم هایک و رویال، کود مرغی در سه سطح (صفر، شش و 12 تن در هکتار) و کود شیمیایی در چهار سطح (مصرف یک نوبتی 50 کیلوگرم اوره بدون کود میکرو (عرف منطقه)، مصرف یک نوبتی 109 کیلوگرم سولفات آمونیم بدون کود میکرو، مصرف کودهای اوره، فسفر، پتاسیم و همچنین کود میکرو کامل مطابق آزمون خاک و مصرف کودهای سولفات آمونیوم، فسفر، پتاسیم و همچنین کود میکرو کامل) مطابق آزمون خاک بودند. نتایج نشان داد که استفاده از کود مرغی به میزان شش تن صرفا در زمانی که مصرف کودهای اوره، فسفر، پتاسیم و همچنین کود میکرو کامل مطابق آزمون خاک صورت گرفته بود، سبب افزایش معنی دار عملکرد کل به میزان 68/4 تن در هکتار در هر دو رقم شد. اما با مصرف کود مرغی در حد 12 تن در هکتار در تمامی سطوح کود شیمیایی به طور متوسط افزایش عملکرد معنی داری معادل 29/4 تن در هکتار نسبت به عدم کاربرد آن در هر دو رقم ایجاد شد. در مجموع استفاده از کود مرغی در دو سطح شش و 12 تن در هکتار به ترتیب به میزان 09/3 و 13/4 تن در هکتار در مقایسه با عدم مصرف کود مرغی سبب افزایش تولید میوه خیار شد. هر دو تیمار مصرف کود شیمیایی بر اساس آزمون خاک و در ترکیب با محلول پاشی کود میکرو کامل سبب افزایش معنی دار صفات رویشی و زایشی و همچنین افزایش عملکرد تولید خیار شورابی (به میزان 02/2 تن در هکتار) در مقایسه با مصرف یک نوبتی کود اوره و بدون کود میکرو شدند.