بررسی صفات مورفولوژیک و بیوشیمیایی در جوانه های ارقام کلم بروکلی تحت تنش مانیتول

تنش های زنده و غیر زنده از مهم ترین عوامل تاثیر گذار روی تولیدات کشاورزی می باشند، برای ارزیابی اثر تنش خشکی ناشی از مانیتول در سه سطح (صفر، 88 و 176 میلی مولار) بر صفات بیوشیمیایی، مرفولوژیکی و پلی فنلیک شش ژنوتیپ بروکلی (گرین ماجیک، ساکورا، هراکلیون، ماراتون، ماتسوری و کاستل دم)، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1395 اجرا شد. نتایج نشان داد که استفاده از مانیتول به عنوان تنش خشکی، موجب کاهش معنی دار وزن خشک (10 تا 25 درصد) و طول جوانه (12 تا 30 درصد) شد.  فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی به طور متوسط 19 تا 230 و فعالیت 2،  2-دیفنیل-1-پریکیل هیدرازیل، 3ȳ= در شرایط استفاده از مانیتول در سطح 176 میلی مولار نسبت به شاهد افزایش معنی داری در سطح پنج درصد داشته است. همچنین نتایج نشان داد که تنش مانیتول، مقدار آنتی اکسیدان سولفورفان را افزایش داد، به طوری که پاسخ سولفورفان به سطوح تنش در ژنوتیپ های مختلف، متفاوت بود. ماراتون بالاترین میزان سولفورفان را در بین تمام ژنوتیپ ها، در شرایط طبیعی (139/6) و تحت تنش (122/14) نشان داد. نتایج حاصل از تجزیه مسیر نشان داد که فنل و برخی از آنزیم های آنتی اکسیدانی دارای رابطه مستقیم و معنی داری با سولفورفان در هر دو شرایط نرمال و تنش بودند. تجزیه به مولفه اصلی نشان داد که 5/73 درصد در شرایط نرمال و 68 درصد در شرایط تنش از تغییرات کل، توسط دو مولفه اول توجیه شدند. نتایج بای پلات، ژنوتیپ های مورد مطالعه را در سه گروه قرار داد. در شرایط تنش، سولفورفان و آنزیم های آنتی اکسیدانی و ژنوتیپ ماراتون در گروه اول، آنتوسیانین، فلاونویید و مالون دی الدیید و ژنوتیپ های هراکلبون و گرین ماجیک در گروه دوم و 2 ،2-دیفنیل-1-پریکیل هیدرازیل، وزن خشک و طول جوانه و ژنوتیپ های ماتسوری و کاستل دم در گروه سوم قرار گرفتند. در نتیجه، ماراتون مناسب ترین ژنوتیپ برای کشت اقتصادی در مزارع کشاورزی بود.