بررسی نقش عوامل مستقیم و غیر مستقیم احساس عدالت قضایی در ارتقاء امنیت عمومی جمهوری اسلامی ایران

در شرایط امروز جامعه بی توجهی و عدم رعایت حقوق بین نهادها و مردم، ارکان و مراجع موثر در تامین و اجرای نظم و عدالت، موجب می شود تا کارکردها و زمینه های تامین و تقویت عدالت و امنیت زایل شده و معنای عدالت و امنیت به کارکردی متعارض تبدیل و احساس عدالت قضایی در جامعه کاهش یابد. لذا برای افزایش اعتماد عمومی و احساس عدالت قضایی در جامعه، تنها صدور و اجرای احکام قضایی کافی نیست، بلکه باید مردم عدالت قضایی را در بستر دادرسی مبتنی بر کیفیت، کارآمدی و بی طرفی مشاهده و لمس کنند، به همین منظور این تحقیق با هدف بررسی تاثیر عوامل مستقیم و غیر مستقیم احساس عدالت قضایی بر افزایش امنیت عمومی ج.ا.ا. صورت گرفته است. در این تحقیق  با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی  و بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند، داده های مورد نیاز تحقیق طی سال های 1394، 1396 و 1397 گردآوری شده، ««نمونه آماری» در سه پیمایش برگزیده شده، به ترتیب 15049نفر (سال 1394)، 1000نفر (سال 1396) و 12400 نفر (1397) بوده است و در تحلیل داده از فراتحلیل استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که از بین مولفه های مستقیم احساس عدالت قضایی (کارآمدی، کیفیت خدمات قضایی، استقلال قضایی و بی طرفی)، تنها کیفیت خدمات قضایی و از بین مولفه های غیر مستقمیم احساس عدالت قضایی (تاثیر رسانه ها بر افکار عمومی، دیدگاه، میزان دانش و آگاهی فردی) نقش تاثیر رسانه ها در ارتقاء امنیت عمومی ج.ا.ا. موثر بوده است.