بررسی مفاهیم میان فرهنگی، ایدئولوژی، و دو هویتی در نمایشنامه های بهترین جذابیت زندگی و کشتی بردگان لیروی جونز (امیری باراکا)

مقاله ی حاضر در نظر دارد تا در نمایشنامه های ایدیولوژیکی لیروی جونز یا امیری باراکا (2014-1934) با عناوین بهترین جذابیت زندگی (1969) و کشتی بردگان (1967) به بررسی مفاهیم میان فرهنگی، ایدیولوژی، و موضوع دو هویتی بپردازد. برای نیل به این منظور، از رویکردهای فرانتس فانون در حیطه ی مفاهیم میان فرهنگی و تحلیل هویت سیاهپوستان، و از نظرات اسلاوی ژیژک در تحلیل رویکردهای ایدیولوژیکی-روانشناختی استفاده شده است. یکی از مدلهای ارتباطات میان فرهنگی در حیطه ی عملکرد قوانین استعماری در ایجاد مستعمرات با عنوان حمایت از کشور آفریقایی یا منطقه ی سیاهپوست نشین و یا جذب سیاهپوستان مهاجر به کشورهای سفیدپوست اروپایی-آمریکایی صورت می گیرد.  تاثیرات فرهنگ های مختلف در مستعمرات، حاصل آمیزش بین نژادها و فرهنگ ها، باعث ایجاد تضادها، ترسها، نفرت ها، خشونت ها، و جنایات هر روزه خواهند بود. نمایشنامه های باراکا مانند سلاحی سیاسی و انقلابی، به ساختارهای ایدیولوژی حاکم، فرهنگ و نهادهای قراردادی-اجتماعی سفیدپوستان حمله می کند، و آزادی سیاهپوستان،  نابودی انواع برده داری، و رهایی از تبعیض نژادی از درون مایه های نمایشنامه های باراکا می باشند. نمایشنامه های ایدیولوژیکی باراکا باعث ترویج فرهنگ مقاومت در سیاهپوستان و افزایش خودآگاهی نژادی و اعتماد به نفس در میان آنان گردیده است، او سیاهپوستان را صاحب فرهنگ و زبان مستقل می شمارد و اذعان می دارد که آنان باید برای کسب استقلال و آزادی خویش به پا خیزند. این مقاله بر آن است تا با تمرکز بر نمایشنامه های ایدیولوژیکی باراکا، پیامدهای تقابل فرهنگ ها را با توجه به عملکردهای ایدیولوژیکی حاکم از طرف استعمارگران سفیدپوست بر سیاهپوستان تفسیر نماید، و براین اساس، به بررسی عوامل قدرت از طریق توصیف ابزارهای مختلف برده داری از جمله خشونت و سرکوب جهت ایجاد دوسویگی، تردید، و دوهویتی در سیاهپوستان بپردازد.