مطالعه تطبیقی الگوهای آسیب شناسی سازمانی: راهبردی برای سازمان های ایرانی

هدف مطالعه حاضر، مطالعه تطبیقی الگوهای آسیب شناسی سازمانی به منظور ارایه راهبرد برای سازمان های ایرانی است. برای شناسایی و طبقه بندی مولفه های موثر در آسیب های سازمانی و رسیدن به یک مدل جامع می توان از تحلیل و مقایسه مدل های موجود سود جست. روش تحقیق حاضر، تطبیقی کیفی با استفاده از رویکرد تحلیل محتوا بود. جامعه آماری دربردارنده کلیه مدل های آسیب شناسی سازمانی و نمونه های تحقیق از طریق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از روش اسنادی استفاده و اعتبار اسناد از طریق ارزیابی درونی (صحت محتوا) و ارزیابی بیرونی (صحت مدرک) بررسی شد. هم چنین از تحلیل محتوی مضمونی برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد در اکثر الگوهای موجود آسیب شناسی سازمانی ، طراحان ابعادی همچون ساختار، نظام ها، اهداف و رسالت ها، استراتژی ها، سبک های مدیریت و رهبری، ارتباطات و محیط را مدنظر قرار داده اند. هم چنین ، اصلی ترین تفاوت بین الگوها در ابعاد مالی، بازاریابی و مشتری مداری  است. یافته دیگر تحقیق مبین آن است که اکثر الگوها بر وجوه سازمانی بیش از ابعاد فردی تاکید می ورزند. با توجه یافته های پژوهش، به تصمیم گیرندگان سازمانی پیشنهاد می شود الگویی را برای تعیین و شناسایی آسیب شناسی سازمان خود انتخاب کنند که وجوه اشتراک بیشتری با دیگر الگوهای موجود داشته و هم چنین تناسب بیشتری با شرایط حاکم بر سازمان های آموزشی ایران داشته باشد.