مطالعه ای بر سطح دانش کشاورزان نسبت به کشاورزی پایدار با تکیه بر حفظ محیط زیست

پایداری تولید از جمله موضوعات جدی است که توجه بسیاری از محققان را در سال های اخیر به خود جلب کرده است. بررسی سطح دانش کشاورزان در مورد کشاورزی پایدار عاملی تعیین کننده در پایداری واحد های تولیدی است. برایناساس، به منظور ارزیابی سطح دانش و نگرش کشاورزی پایدار در میان شالی کاران ، تحقیقی به روش همبستگی انجام گرفت. حجم نمونه به روش نمونه گیری چند مرحله ای 241 شالی کار انتخاب گردید. برای تعیین روایی از پانل متخصصان، شامل کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استفاده گردید. به منظور بررسی معیار پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که میزان آن برای مقیاس دانش (79/0) و برای مقیاس سنجش نگرش (76/0) محاسبه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که سطح دانش و بینش کشاورزی پایدار در بین کشاورزان در حد خوبی قرار داشت. نتایج تحقیق نشان داد که بین متغیر های سن، مساحت کل اراضی، میزان سطح زیر کشت برنج، درآمد سالانه شالی کاری و درآمد سالانه با دانش کشاورزی رابطه مثبت و معنی داری در سطح 99% وجود دارد. در حالی که بین متغیر های تعداد افراد خانواده، سطح تحصیلات، تعداد قطعات اراضی و متوسط عملکرد برنج با دانش کشاورزی پایدار رابطه معنی داری وجود نداشت. همچنین بین متغیر های تعداد افراد خانواده و تحصیلات با نگرش کشاورزی پایدار رابطه مثبت و معنی داری در سطح 95% وجود داشت. همچنین بین متغیر های سن، سابقه فعالیت در کشاورزی، سابقه کشت برنج، مساحت کل اراضی کشاورزی، میزان سطح زیر کشت برنج، تعداد قطعات اراضی کشاورزی، درآمد شالی کاری و درآمد سالانه با نگرش به کشاورزی پایدار رابطه معنی داری وجود نداشت.