اثر اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora) همراه با نسبت های مختلف چربی غیر اشباع (روغن سویا) به چربی اشباع (روغن پالم) بر عملکرد، میکروفلورای روده و ثبات اکسیداتیو گوشت بلدرچین ژاپنی

به منظور بررسی اثر نسبت های متفاوت چربی غیر اشباع (روغن سویا) به چربی اشباع (چربی پالم) و اسانس الکلی آویشن شیرازی (ZMEO) بر عملکرد، میکروفلورای روده و ثبات اکسیداتیو گوشت بلدرچین های ژاپنی، تعداد 600 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه به صورت مخلوطی از دو جنس نر و ماده در یک طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×2 به 6 گروه آزمایشی، 5 تکرار و 20 قطعه بلدرچین در هر تکرار در یک دوره آزمایشی 42 روزه اختصاص یافتند. فاکتورها شامل نسبت های متفاوت چربی غیر اشباع به اشباع 100 به 0، 75 به 25 و50 به 50 و دو سطح ZMEO (صفر و 03/0 درصد از جیره) بودند. جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی ZMEO، مصرف خوراک کمتر، افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل خوراک بهتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0 <p). علی رغم کاهش معنی دار (05/0 <p) در چربی شکمی، تاثیر ZMEO بر وزن نسبی سایر اجزای لاشه و اندام های درونی معنی دار نبود (05/0p>). کمترین و بیشترین شمار اشریشیاکلای و لاکتوباسیلوس متعلق به گروه مکمل شده با ZMEO بود (05/0 <p). استفاده از ZMEO منجر به کاهش معنی داری در غلظتTBARS گوشت سینه شد (05/0 <p). نسبت های متفاوت چربی غیر اشباع به چربی اشباع تاثیر معنی داری بر عملکرد، جمعیت میکروبی روده و همچنین کیفیت گوشت سینه نداشت (05/0>p). استفاده از نسبت های متفاوت چربی غیر اشباع به اشباع به همراه 03/0 درصد ZMEO منجر به افزایش وزن بدن و جمعیت لاکتوباسیلوس و همچنین کاهش چربی حفره بطنی و غلظت TBARS گوشت سینه شد (05/0 <p).