ارتقای آمادگی جذب فناوری های دفاعی از طریق برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی در سازمان های دفاعی

افزایش اهمیت منابع دانشی خارج از سازمان موجب گردیده آمادگی جذب فناوری به یک قابلیت پویای کلیدی در رقابت مبتنی بر دانش تبدیل گردد. هدف این پژوهش شناسایی موثرترین فرایندهای منابع انسانی بر ارتقای آمادگی جذب فناوری های دفاعی و تبیین روابط و چگونگی اثرگذاری فرایندهای منابع انسانی بر آمادگی جذب فناوری های دفاعی می باشد. به این منظور، از روش تحلیل دلفی به منظور شناسایی فرایندهای موثر منابع انسانی بر ارتقای آمادگی جذب فناوری دفاعی و از روش مدل سازی مسیری ساختاری جهت تبیین روابط میان فرایندها و تعیین میزان اثرگذاری هر یک از فرایندهای شناسایی شده بر ارتقای آمادگی جذب فناوری دفاعی استفاده گردید. نتایج به دست آمده از پژوهش ضمن تایید ارتباط معنادار میان برنامه ریزی راهبردی فرایندهای منابع انسانی با ارتقای آمادگی جذب فناوری دفاعی، مسیر دستیابی به آمادگی جذب فناوری دفاعی، از طریق به کارگیری هدفمند فرایندهای مرتبط با توسعه منابع انسانی، مدیریت عملکرد پیش نگر و ایجاد سازمان یادگیرنده را مشخص نموده و میزان اثرگذاری هریک از فرایندهای منابع انسانی بر ارتقای آمادگی جذب فناوری دفاعی را نیز تعیین می نماید.