تاثیر بسته بندی نانو سیلیکات و پلی اتیلن بر ویژگی های کیفی و ماندگاری میوه خرمالو (Diospyros kaki Thunb)

عمر کوتاه و حساسیت به سرمازدگی بزرگ ترین مشکل پس از برداشت رقم های خرمالو است. از جمله تیمارهای موثر در افزایش ماندگاری پس از برداشت میوه ها استفاده از فناوری نانو است. در این پژوهش تاثیر به کارگیری ظرف های نانو سیلیکات، ظرف های پلی اتیلن معمولی و بدون بسته بندی (شاهد) بر حفظ خواص کیفی میوه خرمالو رقم کرج در چهل روز انبارداری آن در دمای 1 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 95-90 درصد بررسی شد. در مدت های 20 و 40 روز میوه ها از انبار سرد خارج و پس از سه روز نگهداری در دمای معمولی به عنوان عمر قفسه ای ویژگی هایی همانند شاخص سرمازدگی، درصد کاهش وزن، سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول کل، اسید قابل عیارسنجی (تیتراسیون)، میزان آسکوربیک اسید، محتوای تانن محلول، کاروتنویید کل، فلاونویید کل و فعالیت پاداکسندگی (آنتی اکسیدانی) کل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، بسته بندی نانو در هر دو مدت انبارداری در مقایسه با ظرف های پلی اتیلن معمولی و شاهد موجب حفظ بهتر خواص کیفی، میزان آسکوربیک اسید، میزان تانن محلول، فلاونویید کل و فعالیت پاداکسندگی میوه در دوره انبارداری شد. همچنین میوه های خرمالوی بسته بندی شده با نانو سیلیکات کمترین شاخص سرمازدگی (01/0 درصد)، کاهش وزن (32/1 درصد) و بیشترین میزان سفتی (33/5 نیوتن بر سانتی مترمربع) را داشتند. بنابراین استفاده از ظرف های حاوی نانو ذرات در افزایش ماندگاری پس از برداشت و حفظ کیفیت میوه خرمالو موثرتر بوده است.