ارزیابی و مقایسه نظرات پزشکان عمومی و اعضای هیئت علمی بالینی مدرس برنامه ها در تعیین نیازهای آموزشی برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی

آموزش مداوم به عنوان یک ضرورت در جهان مطرح است. برای تدوین برنامه های آموزشی در گام اول باید نیازهای آموزشی را بدرستی شناسایی و اولویت بندی نمود. پژوهش حاضر با هدف نیازسنجی برنامه های آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی گلستان جهت آموزش پزشکان عمومی، از منظرپزشکان عمومی شرکت کننده در برنامه ها و نیز اعضای هییت علمی بالینی مدرس این برنامه ها انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است و برای دست یابی به اهداف پژوهش، با توجه به ضروری بودن گروهی از برنامه های آموزشی و تجربه کاری مشمولین، نظرات براساس یک پرسشنامه 4 قسمتی (معاینات بالینی، اقدامات پاراکلینیکی، اقدامات درمانی، اقدامات اورژانس در درمان بیماران) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی نتایج توسط آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار SPSS-18 انجام شد.

براساس نتایج، پزشکان عمومی (410 نفر) و اعضای هییت علمی مدرس برنامه ها (204 نفر) فقط در مباحث اقدامات درمانی و اقدامات اورژانس در درمان بیماران، بر موضوعات مشترک تاکید داشتند، که به ترتیب مباحث تجویز منطقی آنتی بیوتیک ها و مبحث احیای قلبی-ریوی بوده اند. آزمون اسپیرمن نشان داد که فقط در تفسیر کلیشه های رادیولوژی، اقدامات اورژانس در بیماری های گوش و حلق و بینی و اقدامات اورژانس در سوختگی ها، بین نظرات این دو گروه همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد.

از آنجا که بین نظرات دو گروه شرکت کننده در پژوهش، فقط در 3 موضوع همبستگی وجود داشت، برنامه ریزان جهت تعیین نیازهای آموزشی واقعی، باید علاوه بر نظر متخصصان، نظرات پزشکان شرکت کننده را نیز مدنظر قرار دهند.