بررسی اثرات مسابقات اسب سواری بر توسعه گردشگری (مطالعه موردی: استان گلستان)

هدف پژوهش شناسایی عوامل موثر بر توسعه گردشگری اسب سواری استان گلستان بود. روش پژوهش از نوع آمیخته ترکیبی از روش کیفی و کمی است. روش نمونه گیری، هدفمند و در دسترس بود. درمرحله کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته، عوامل موثر بر توسعه گردشگری اسب سواری شناسایی شد. جامعه آماری در مرحله کیفی و کمی به ترتیب شامل 17 و 50 نفر از کارشناسان هییت اسب دوانی، مربیان اسب دوانی، مالکین اسب، چابک سواران، تولیدکنندگان و پرورش دهندگان اسب، تماشاگران داخلی و خارجی بودند. ابزار پژوهش در این مرحله شامل پرسش نامه محقق ساخته 6 مولفه مدیریتی، زیرساختی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، سیاسی و زیست محیطی بود که در مجموع 32 سوال جمع آوری شد. روایی محتوایی پرسش نامه به تایید تعدادی اساتید مدیریت ورزشی رسید که پایایی آن از طریق آلفا کرونباخ 0/82 محاسبه شد. پس از جمع آوری پرسش نامه داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد، میانگین رتبه ای برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری ورزش اسب دوانی (8/40)، امکانات تفریحی و ورزشی برای حفظ گردشگران (9/10)، فرصت های شغلی مختلف (7/58)، زنده نگه داشتن سنت های دیرینه و ملی (9/13)، همکاری بین ذینفعان داخلی و خارجی گردشگری (9/16) و محافظت از منابع طبیعی (8/62)، در جذب گردشگران و توسعه اسب دوانی تاثیر به سزایی دارد. برنامه ریزی گردشگری می تواند موجب تنوع اقتصادی و رونق فعالیت های اقتصادی به صورت سازمان یافته در حوزه گردشگری شده و زمینه توسعه گردشگران برای ورزش اسب دوانی را فراهم آورد. کاهش و رفع محدودیت ها بر میزان انگیزه و رضایت مندی گردشگران از ورزش اسب دوانی حاصل می شود.