بررسی پایداری منابع آب در حوضه زاینده رود با استفاده از شاخص های پایداری و مدل GMS (مطالعه موردی: آب خوان نجف آباد در حوضه زاینده رود)

امروزه استفاده بی رویه از منابع آب سطحی و زیرزمینی این منابع را در معرض خطر قرار داده و از این رو وجود یک برنامه جامع مدیریتی در جهت بهبود بازخوردها و حفظ تعادل و پایداری منابع آب ضروری است. در این مطالعه برای بررسی پایداری منابع آب در این منطقه از سه شاخص نسبت آب مصرفی به آب تجدیدپذیر (C/RW)، آب در دسترس (WAI) و تنش آبی (WSI) استفاده شده است. نتایج سه شاخص نشان دهنده عدم تعادل در عرضه و تقاضا بوده و در نهایت گویای تنش آبی شدید در محدوده مذکور می باشد. بر این اساس مقدار شاخص نسبت آب مصرفی به آب تجدیدپذیر (C/RW) 8/0،  آب در دسترس (WAI) 3/.- و شاخص تنش آبی (WSI) محدوده نجف آباد 27/1 برآورد گردید. در گام بعدی با استفاده از تعیین تغییرات حجم ذخیره، صحت محاسبات بیلان دشت بررسی و با تهیه اطلاعات اولیه، مدل عددی مادفلو در نرم افزار  GMS با هدف صحت سنجی نتایج شاخص های پایداری اجرا شد. مدل تهیه شده در حالت ماندگار و در دوره زمانی 93-1389 برای حالت غیر ماندگار واسنجی و صحت سنجی گردید. نتایج مدل سازی نیز نشان داد که بیلان دراز مدت دشت منفی و کسری مخزن به میزان 178- میلیون متر مکعب در طی سال های93-1389 است، که نشان دهنده هم سو بودن نتایج مدل سازی و شاخص های پایداری می باشد. هم چنین این نتایج نشان می دهد، توسعه فعلی در محدوده نجف آباد باعث بروز عدم تعادل منابع آب در این محدوده شده که به تبع آن ناپایداری آبخوان در شرایط آتی را به دنبال خواهد داشت.