تبیین ادراکات اختصاصی مرتبط با جنسیت: بر اساس نظریه ادراکات اعتباری علامه طباطبایی

فمینیسم که به عنوان یک جنبش اجتماعی و سیاسی، از سال های پایانی سده نوزدهم با انگیزه های گوناگون آغاز شد، تاثیرات خود را در حوزه های مختلف معرفتی بر جای گذاشته است. شاید محوری ترین نقد فمینیست ها که به یک معنا آبشخور دیگر نقدهاست، اعتراضی است که آنان به تحلیل معرفت و معیار های رایج آن وارد می کنند. فمنیست ها معتقدند استقلال معرفت، عقل و ذهن بشر از اوضاع اجتماعی به طورکامل مردود است؛ زیرا افزون بر اوضاع اجتماعی، احساسات و عواطف آدمی نیز در عقل و معرفت تاثیر دارد که یکی از مهم ترین عوامل اجتماعی موثر در آن ، «جنسیت » است . نسبیتی که فمینیست ها در حوزه معرفت های زنانه و مردانه مطرح می کنند، پذیرفتنی نیست؛ ولی به نظر می رسد تفاوت اندیشه ای در میان زنان و مردان و حتی نسبیت معرفتی در میان آنان را می توان به معنای دیگری تصویر کرد. نویسنده این مقاله می پندارد این تفاوت اندیشه ای از طریق ابداع نظریه ای از سوی علامه طباطبایی; درباره امور اعتباری که به «نظریه ادراکات اعتباری» مشهور شده، تبیین پذیر است؛ تبیینی که ضمن پوشش صحیح تفاوت های ادراکی میان زن و مرد، پیامدهای دیدگاه های فمینیستی را ندارد و به نسبیت معرفت شناختی در ادراکات حقیقی نمی انجامد. برای دستیابی به این مهم، پس از مروری کوتاه در نظریه ادراکات اعتباری علامه و معنای جنسیت از دیدگاه او، به ارایه سه تبیین نو از ادراکات اختصاصی مرتبط با جنسیت بر اساس این نظریه خواهیم پرداخت. در تبیین نخست از اهداف گوناگون در فاعل های ادراکی جنسی، در تبیین دوم از احساسات متفاوت جنسی و در تبیین سوم از جریان های موازی طبیعت که علامه ذیل بیان نظریه ادراکات اعتباری از آن یاد می کند، استفاده شده است.