بررسی جواز مدیریت های زنان بر اساس آیه قوامون

آیا با استناد به قوامیت مردان در آیه قوامون می توان حرمت ولایت و مدیریت های اجتماعی زنان را استنتاج کرد؟ اثبات حرمت مدیریت های زنان به این بستگی دارد که اولا دامنه قوامیت بالاصاله یا بالقیاس عام باشد؛ ثانیا قوامیت به معنای تسلط و ولایت باشد. ثالثا مدیریت های اجتماعی از جنس ولایت باشند. هیچ یک از این فرض ها ثابت نیست؛ زیرا با توجه به دو علت و یا حکمت مذکور در آیه (بما فضل‏ الله‏، بما انفقوا)، قوامون در محدوده خانواده تفسیر می شود؛ ضمن آنکه قوامون محتمل در دو معنای مراقبت و ولایت است و قابلیت استدلال برای ثبوت ولایت را ندارد و به فرض تعین در معنای ولایت، قیاس خانواده با اجتماع و تسری حکم قوامیت به اجتماع بی دلیل است؛ زیرا ملاک قوامیت مردان در خانواده مشخص نیست. از سوی دیگر ولایی بودن مدیریت های نظام جمهوری اسلامی محرز نیست؛ بلکه نفی ولایت اداری ترجیح دارد. بنابراین آیه شریفه قابلیت استدلال برای حرمت مدیریت بانوان را ندارد. دیدگاه ها با محوریت علامه طباطبایی مطرح می شود. روش تحقیق کتابخانه ای و بر پایه تحلیل آموزه هاست.