سیاست جنایی پیشگیرانه ناظر بر تهدید و تخریب آبزیان در ایران

حمایت از منابع آبزیان، به عنوان سرمایه ملی و بستری که نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند در همه نظام های حکومتی مدنظر قرارگرفته است آبزیان یکی از مهم ترین منابع غذایی بشر را تشکیل می دهند، لذا از جنبه های مختلف اقتصادی، تجاری، اشتغال و سلامت جامعه حایز اهمیت می باشند. ولی به علت فعالیت های غیراصولی انسان ها، این ذخایر عظیم الهی در در  حال تخریب و نابودی است. لذا حمایت و حفاظت از منابع آبزیان و پیشگیری از خطرات احتمالی امری ضروری به نظر می رسد. این نوشتار باهدف بررسی سیاست جنایی پیشگیرانه ناظر بر تهدید و تخریب آبزیان در ایران به نگارش درآمده است.شیوه تحقیق کتابخانه ای و به صورت تحلیلی توصیفی است. یافته های تحقیق آن است که صرف مداخله کیفری برای حمایت و حفاظت از منابع آبزیان کافی و موثر نبوده، بلکه نیازمند پیشگیری اجتماعی از قبیل آموزش و آگاهی، فرهنگ سازی، مشارکت مردم و راهبردهای پیشگیرانه وضعی مثل نظارت و بازرسی و افزایش خطرات ارتکاب جرم می باشد. البته در این راه متولیان امر ضمن اعتقاد بر تدابیر پیشگیری غیر کیفری، به طور مستمر در این راه تلاش مضاعف کنند. و از این طریق به پایداری محیط زیست جانوری بدون توسل به طرق کیفری کمک شایانی داشته باشند.