تاثیر منابع مختلف کربوهیدرات بر عملکرد رشد، ترکیب بدن، قابلیت هضم پذیری و آنزیم های کبدی و گوارشی تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii)

مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر سطوح مختلف گلوکز و نشاسته ذرت به عنوان منابع کربوهیدرات بر روند رشد، ترکیب بدن، قابلیت هضم، آنزیم های کبدی و گوارشی تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii) انجام شد. تعداد 120 قطعه تاس ماهی سیبری با میانگین وزنی 80/2±64/25 گرم به مدت 11 هفته با چهار جیره حاوی گلوکز 15درصد، گلوکز 30درصد، نشاسته ذرت 15درصد و نشاسته ذرت 30 درصد تغذیه شدند. نتایج نشان داد که وزن نهایی، طو ل کل نهایی، درصد افزایش وزن بدن، شاخص رشد ویژه، میانگین رشد روزانه، ضریب کارایی پروتئین و ضریب چاقی در تیمار نشاسته ذرت 15درصد بالاتر از سایر تیمارها بود (05/0<p). اختلاف معنی‏داری بین تیمار نشاسته ذرت 30 درصد با تیمار گلوکز 15 درصد در شاخص کبدی مشاهده شد (05/0>p). بیشترین میزان پروتئین لاشه در تیمار نشاسته ذرت 15 درصد مشاهده گردید که اختلاف معنی‏داری با تیمارهای گلوکز 15 و 30 درصد نشان داد (05/0>p). تیمار گلوکز 15 درصد حاوی بیشترین میزان (05/0>p) کربوهیدرات کل لاشه بود که با تیمارهای نشاسته ذرت 15 و 30 درصد اختلاف معنی‏داری داشت. مقادیر آنزیم های لیپاز، پپسین، تریپسین و کیموتریپسین و نیز قابلیت هضم ظاهری چربی و پروتئین در ماهیان تغذیه شده با نشاسته ذرت 15درصد نسبت به سایر تیمارها بالاتر بودند (05/0>p). بالاترین میزان آنزیم های کبدی در ماهیان تغذیه شده با گلوکز 30درصد ثبت گردید (05/0<p). براساس نتایج مذکور می‏توان اظهار کرد که سطح 15 درصد نشاسته ذرت می تواند سبب افزایش رشد، بهبود ترکیب لاشه، قابلیت هضم و آنزیم های گوارشی در تاس‏ماهی سیبری گردد.