بررسی تطبیقی حقوق جنسی زوجه از دیدگاه علامه طباطبایی(ره) و علامه فضل الله(ره)

نیاز جنسی، از مهم ترین نیازهای زیستی انسان به‌شمار می رود که پاسخگویی صحیح به آن، تاثیر بسزایی در سلامت جسمی و روانی فرد و جامعه دارد. بر این اساس، دستور به ازدواج، راهکار عملی قرآن کریم برای تامین این نیاز است. در این میان، پیوند ازدواج، حقوق و تکالیف جنسی متقابلی را برای همسران ایجاد می کند. علامه سیدمحمدحسین طباطبایی و علامه سیدمحمدحسین فضل الله از جمله مفسرانی هستند که در ضمن تفسیر آیات زن و خانواده، به بیان حقوق و تکالیف جنسی بانوان پرداخته اند. بنا بر دیدگاه این دو مفسر، معاشرت به معروف و اصل مماثلت در حقوق و تکالیف، از مبانی قرآنی این بحث است که به نتیجه ای چون وجوب عدم إضرار به همسر در ارتباطات جنسی می انجامد. حقوق جنسی زوجه بنا بر صریح یا ظاهر آیات قرآن، مواردی هم چون حق قسم، حق مضاجعه و حق استمتاع را در بر دارد. اغلب این موارد، مورد اتفاق دو مفسر است، به جز حق جنسی زوجه از حیث زمان، که علامه طباطبایی و علامه فضل الله دیدگاهی متفاوت درباره آن دارند. علامه طباطبایی، بنا بر نظر مشهور فقهی، قایل به حق جنسی زوجه هر چهار ماه یک بار است؛ در حالی‌که علامه فضل الله، به‌دلیل ناسازگاری این امر با نیازهای جنسی زنان، هدف ازدواج و معاشرت به معروف، این فاصله زمانی را قابل پذیرش نمی داند و معتقد است دیدگاه مشهور فقهی، نیازمند بازنگری است.