تعریف عام و خاص زیبایی، ناظر بر حقیقت هستی شناختی آن مبتنی بر آرای صدرالمتالهین
در مقاله پیشرو این مسئله به بحث گذاشته شده که چگونه میتوان تعریف واحدی از زیبایی ارایه کرد که اتصاف وجودات امکانی و وجود واجبتعالی بدان منعی نداشته باشد؟ نویسندگان تلاش کردهاند با ایده گرفتن از روش «تحلیل مفهومی» شیخ اشراق و با استناد بر آرای هستیشناختی صدرالمتالهین، تعریفی عام از زیبایی ارایه کند؛ به نحوی که هم وجود واجب و هم موجودات امکانی را دربر گیرد. زیبایی مبتنی بر تشکیک خاصی وجود عبارت است از: «تحقق نحوه وجود کمالی در صورت»، و بر پایه وحدت شخصی وجود عبارت است از «نحوه تجلی یا ظهور کمالات وجود مطلق در صورت». با اضافه کردن قیوداتی به تعریف یادشده، میتوان تعاریف اختصاصی از زیبایی نیز ارایه کرد. نویسندگان جهت دستیابی به تعاریف عام و خاص یادشده با انکار مستدل حیثیت ماهوی برای زیبایی، حیثیت وجودی را برای آن ثابت دانسته است و در ادامه به تحلیل و استخراج مفاهیم فلسفی پرداختهاند که بیانگر نسبت وجود و زیبایی هستند.
زیبایی ، تجلی ، صورت ، تحلیل مفهومی ، تشکیک
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.