نقش صیانتی و پیشگیرانه فرماندهان و مدیران در کاهش جرائم کارکنان فرماندهی انتظامی استان مازندران

این پژوهش با هدف شناخت نقش صیانتی و پیشگیرانه فرماندهان و مدیران در کاهش جرایم کارکنان انجام شد. پژوهشگر در این پژوهش به دنبال آن است تا سهم و اولویت هریک از نقش های مراقبتی، ممانعتی و مقابله ای فرماندهان را در صیانت کارکنان و کاهش سطح ارتکاب جرم در نیروی انتظامی تبیین کند.

این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی است. ابزار جمع آوری پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بوده و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مقدار 0.89 برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار spssو آزمون های فریدمن، استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 485 نفر از کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان مازندران بوده که برابر محاسبه ها، حجم نمونه پژوهش تعداد 214 نفر تعیین شد.

یافته ها و نتیجه گیری: 

بر اساس نتایج به دست آمده؛ ناکارآمدی و تسلط ناکافی کارکنان بر حیطه وظایف و اختیارات قانونی بالاترین دلیل مبنی بر ضرورت اعمال نقش مراقبتی؛ وجود برخی ضعف ها و خلاءهای قانونی زمینه ساز جرم بیشترین دلیل برای اعمال نقش ممانعتی و وادارکردن کارکنان به انجام برخی اقدام های خلاف بالاترین دلیل ضرورت اعمال نقش مقابله ای فرماندهان و مدیران در کاهش جرم توسط کارکنان هستند و در نتیجه گیری نهایی براساس مقایسه کای مربع فریدمن هریک از پرسش ها، مشخص شد که بیشترین نقش موثر فرماندهان و مدیران در کاهش ارتکاب جرم توسط کارکنان مربوط به نقش مقابله ای605/245، نقش ممانعتی58/113و نقش مراقبتی295/67 در مرحله سوم و نقش پایین ترین تاثیر را دارد.