نقد و بررسی تصحیح حدیقهالحقیقه به اهتمام محمدجعفر یاحقی و سید مهدی زرقانی

جایگاه والای حدیقهالحقیقه در ادب فارسی موجب شده است تا پژوهش های فراوانی درباره آن انجام گیرد؛ با وجود این، مسایلی مانند پیچیدگی های زبانی، کاربرد اصطلاحات سایر دانش ها، کهنگی زبان، اشارات تاریخی و مذهبی و ساختار نامنظم منظومه موجب شده است گره پاره ای از ابهامات این اثر ناگشوده باقی بماند. در این میان نباید از نبود یک تصحیح مطلوب از حدیقه غافل بود؛ تصحیحی که می تواند با در نظر گرفتن تمام ساحت های این کتاب و هندسه ذهنی سنایی، نزدیک ترین متن به متن زمان او را در اختیار جامعه ادبی قرار دهد. این مسئله ای است که توجه پژوهشگران معاصر زبان فارسی را به خود جلب کرده است و از همین روست که در سده اخیر، پژوهش های چشمگیری در حوزه تصحیح یا شرح مشکلات این منظومه انجام گرفته است. در این پژوهش که به شیوه توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام می گیرد، جدیدترین تصحیح حدیقه بررسی و کاستی های آن برجسته خواهد شد. بایستگی پرداختن به سنایی و آثار او در ادب فارسی و همچنین اهمیت نقد و بررسی تصحیح های انجام گرفته از ضرورت های این پژوهش است. به نظر می رسد در تصحیح یاحقی و زرقانی، اتخاذ شیوه تصحیح به صورت نسخه اساس و همچنین انتخاب نسخه منچستر به عنوان نسخه اساس، موجب راه یافتن کاستی هایی در متن مصحح شده است که در این پژوهش، در چهار قالب کلی به آنها پرداخته خواهد شد. افزون بر این، مفهوم برخی از واژگان، عبارات، تعابیر و ابیات حدیقهالحقیقه نیز مشخص خواهد شد.