سنجش و بررسی جابه جایی مسکونی خانوار با تاکید بر نوع مالکیت (نمونه موردی منطقه یک شهر تهران)

پژوهش حاضر با هدف تحلیل و اولویت بندی میزان اهمیت شاخص های جابه جایی مسکونی با تاکید بر نوع مالکیت خانوار بر روی منطقه یک شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. برای تعیین حجم نمونه ی مورد مطالعه، از رابطه ی کوکران بهره برده و تعداد 384 پرسشنامه در سطح محدوده توزیع شده است. همچنین برای تعیین اولویت بندی شاخص های جابه جایی از روش آنتروپی و روش کمیSAW استفاده شده است. از نتایج این مقاله تمایل بالا مالکین با تحصیلات عالی و تمایل پایین مالکینی که فاقد شغل هستند، برای جابه جایی مسکونی می باشد (که این ممکن است به دلیل ترس از دست دادن مالکیت واحد مسکونی شان در نوسانات بازار مسکن باشد). همچنین مستاجرینی که دارای درآمد بالا هستند تمایل زیادی برای جابه جایی های پی در پی دارند و بالعکس مستاجرینی که فاقد شغل هستند و درآمد پایینی دارند ترجیح می دهند تاحد ممکن در محیط مسکونی خود باقی بمانند.