ارایه مدل ارتقای کیفی آموزش و بهسازی کارکنان (مورد: ستاد مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)

آموزش و بهسازی منابع انسانی می تواند باعث بقا و دوام یک سازمان و دستیابی به مزایای رقابتی، باشد. اجرای آموزش و بهسازی با کیفیت و بر اساس مدل مناسب و متناسب با شرایط هر سازمان، سبب می شود تا هم افراد و هم سازمان ها، بتوانند متناسب با تغییرات سازمانی و محیط، به طور موثر فعالیت هایشان را ادامه دهند و بر کارایی خود بیفزایند. هدف از انجام این پژوهش ارایه مدل ارتقای کیفیت آموزش و بهسازی کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع داده، کیفی و بر اساس نظریه پردازی داده بنیاد بود. جامعه آماری شامل متخصصان آموزش و بهسازی منابع انسانی، صاحب نظران دارای سابقه برنامه ریزی و اجرایی و کارشناسان خبره حوزه آموزش و بهسازی منابع انسانی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تکنیک گلوله برفی و نمونه گیری نظری با اصل اشباع نظری، شرکت کنندگان انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. مصاحبه با متخصصان آموزش و بهسازی منابع انسانی، صاحب نظران دارای سابقه برنامه ریزی و اجرایی و کارشناسان خبره حوزه آموزش و بهسازی منابع انسانی بیانگر اعتبار کیفی مصاحبه بود و همچنین برای ارزیابی اعتبار کیفی پژوهش از اعتماد پذیری، تایید پذیری، وثوق و انتقال پذیری؛ استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده ازکدگذاری باز، محوری، و انتخابی انجام شد. نتایج تحلیل داده ها، حاکی از 18 مقوله کلی است که در چارچوب مدل پارادایمی شامل: شرایط علی (فرهنگ یادگیری، تعهد سازمانی، عوامل انگیزشی و ارتباطات مناسب)، پدیده محوری(کیفیت آموزش و بهسازی)، راهبردها(برنامه های آینده سازمان، ایجاد کارراهه شغلی، راهبرد یادگیری گروهی- سازمانی ، بکارگیری ظرفیت های موجود و بکارگیری فرایند کیفی آموزش، شرایط مداخله گر)عوامل سازمانی، عوامل انسانی، (شرایط زمینه ای)استاندارد سازی آموزش، منابع موجود، فرهنگ و جو مناسب سازمانی و مدیریت آموزش سازمانی (و پیامدها) پیامدهای سازمانی و پیامدهای فردی تحلیل شدند.