تاثیر سطوح مختلف نانو ذرات اکسید منیزیم بر رشد، فعالیت آنزیم های گوارشی و فاکتورهای ایمنی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با سم گلایفوزیت (Glyphosate)

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر دوزهای مختلف نانوذرات اکسید منیزیم (نانو منیزیم) بر عملکرد رشد و تغذیه، آنزیم های گوارشی، برخی پارامترهای ایمنی غیر اختصاصی در کپور معمولی انگشت قد (Cyprinus carpio) بود. نانومنیزیم به میزان 0 (شاهد) ، 25 ، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم جیره پایه اضافه شد. چهار گروه از ماهیان با میانگین وزن 41/0± 9/12 گرم به مدت 60 روز با با تراکم... در آکواریوم با حجم آبگیری... با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. در انتهای دوره تیمار، نتایج نشان داد که ماهیان تغذیه شده با 25 میلی گرم نانومنیزیم بر کیلوگرم غذا افزایش معنی داری در وزن نهایی و افزایش وزن، میانگین رشد روزانه و نرخ رشد ویژه داشتند (05/0p<). ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تغذیه شده با 25 میلی گرم نانومنیزیم در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). فعالیت آنزیم گوارشی (آمیلاز، لیپاز و پروتیاز) روده بطور معنی داری تحت تاثیر سطوح نانوذرات اکسید منیزیم رژیم غذایی قرار گرفتند. پایان دوره آزمایش، ماهیان به مدت 14 روز تحت استرس مزمن علف کش گلایفوزیت قرار گرفتند. قبل و بعد از استرس، بیشترین فعالیت لیزوزیم و کمترین میزان هورمون کورتیزول در رژیم 25 میلی گرم نانومنیزیم در کیلوگرم غذا بدست آمد. آنزیم های کبدی (قبل و بعد از استرس) بطور معنی داری در تیمار شاهد در مقایسه با دیگر تیمارهای آزمایشی افزایش یافت (05/0p<). بر اساس نتایج مطالعه حاضر، افزودن 25 میلی گرم نانواکسید منیزیم در کیلوگرم غذا باعث بهبود رشد، ترشح آنزیم گوارشی و ایمنی غیراختصاصی ماهی کپور معمولی و خنثی نمودن اثرات نامطلوب سم گلایفوزیت شود.