ارزیابی آزمایشگاهی اثر همزمان نانو ذره اکسید روی و شدت جریان تخلیه الکتریکی برروی نرخ برداشت ماده، زبری سطح و ریز ترک های سطحی4140 AISI1045 ، AISI و AISI D3

در سال های اخیر افزودن نانوذرات مختلف در دی الکتریک فرآیند تخلیه الکتریکی به منظور بهبود نرخ برداشت ماده و زبری سطح مطرح شده است. در همین راستا، اثرات افزودن نانوذرات اکسید فلزی نظیر مس، آلومینیوم، اکسید آلومینیوم،کربن، سیلیسوم، کاربیدسیلیسوم، تنگستن، در دی الکتریک های مختلف مانند آب دیونیزه شده، نفت سفید، روغن معدنی و روغن سیلیکون بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که پارامترهایی از جمله چگالی، اندازه ذرات، غلظت ذرات و ضریب مقاومت الکتریکی و ضریب هدایت حرارتی نانوذرات می تواند بر عملکرد فرآیند تاثیر بگذارد. اکسیدروی یکی از اکسیدهای فلزی است که دارای ضریب هدایت حرارتی پایین و مقاومت الکتریکی بالایی است و لذا می تواند عملکرد فرآیند تخلیه الکتریکی را بهبود دهد. در این مقاله، اثرات غلظت جرمی نانو ذرات اکسیدروی به ازای هر لیتر (1تا 4 گرم/لیتر) در دی الکتریک فرآیند تخلیه الکتریکی و تغییر شدت جریان (بینA 6 تا A 24)، بر میزان نرخ برداشت ماده و زبری سطح در فولادهای 1045AISI، 4140AISI و 3AISI D در دو محدوده ماشینکاری خشن کاری و پرداخت کاری بررسی شده است. در ماشینکاری خشن، نتایج نشان می دهد که غلظت جرمی 4 گرم/لیتر نانوذره اکسیدروی می تواند مقادیر نرخ برداشت ماده را در 1045AISI، 4140AISI و 3AISI D به ترتیب به میزان 10%، 50% و 40% بهبود دهد. این تغییرات ارتباط مستقیم با ضریب هدایت حرارتی فولادهای مذکور دارد، اما با چگالی آنها مرتبط نیست. در پرداخت کاری (با شدت جریان A6)، نتایج نشان می دهد که زبری سطح قطعات در حالت پرداختکاری در 4140AISI و 3AISI D حداقل 30% بهبود یافته است، اما در 1045AISI بهبود ایجاد شده تنها 10% می باشد.