آسیب شناسی نظام پاسخگویی درایران از منظر رئالیسم انتقادی با استناد به الگوی مطلوب در متون دینی

وجود یک نظام پاسخگویی پویا و کارآمد، ضرورتی انکارناپذیر در تحقق توسعه پایدار است. نظامی به رشد و توسعه دست می یابد که یک رابطه نظام مند پاسخ خواهی و پاسخگویی را بین شهروندان و دولت، ایجاد و نهادینه سازد. هدف از پاسخگویی؛ سالم سازی عملکرد انسان و وادارساختن وی به رفتار مبتنی بر محاسبه و تعقل است. پاسخگویی، تضمینی برای حصول اطمینان مردم از استفاده بهینه دولت از منابع عمومی و در واقع به مفهوم تعهد به جوابگویی در مقابل مسئولیت پذیرفته شده می باشد. این پندار که دولت تصمیم گرفته و شهروندان، صرفا اطاعت کنند، ارمغانی جز افول دولت ندارد. این مقاله درصدد است از منظر نظریه ریالیسم انتقادی، نظام پاسخگویی در ج.ا. ایران را با توجه به الگوی مطلوب در متون دینی مورد آسیب شناسی قرار داده و توصیه های لازم را در جهت تحقق نظام پاسخگویی کارآمد و مطلوب ارایه نماید.