ارزیابی کلیشه های ذهنی کنشگران رسمی عدالت کیفری نسبت به متهمان فقیر

مطالعات جامعه شناسی کیفری گویای آن است که اصل برابری افراد در مقابل قانون در عمل، تحت تاثیر برخی از متغیرهای فراقانونی چنان که باید سهمی از واقعیت اجتماعی ندارد. متغیرهایی همچون جنسیت، نژاد، مذهب و طبقه اجتماعی باورهایی نادرست را در ذهن کنشگران عدالت کیفری ایجاد می کنند که مبنای تصمیم گیری می شود. این باورها در مراحل مختلف فرایند عدالت کیفری می توانند بر سرنوشت کیفری متهمان تاثیرگذار باشند. فقرا در زمره گروه هایی هستند که به واسطه سطح معیشت، نوع پوشش، سبک و محل زندگی، وضعیت اشتغال و نوع گویش و رفتار در معرض کلیشه های ذهنی منفی قرار دارند. پژوهش حاضر با اتخاذ رویکرد پژوهش کیفی و استفاده از ابزارهای تحلیل پرونده های کیفری و مصاحبه با تعدادی از ماموران پلیس و قضات در حوزه قضایی شهرستان کاشان به تاثیر تفکرات قالبی در نحوه تصمیم گیری آن ها در قبال بزهکاران فقیر می پردازد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که سکونت در محلات فقیرنشین، نوع پوشش خاص و اشتغال به برخی مشاغل موجبات پیش انگاره های منفی برای ماموران پلیس در جریان گشت زنی و برای مقام قضایی در مقام صدور قرار تامین و صدور حکم می شود و در مجموع نوعی سخت گیری کیفری را ایجاد می کند.