مقایسه مدل ساده شده چند المان محوری با مدل فایبر در مدلسازی غیرخطی دیوار برشی بتنی

پیش بینی رفتار غیر خطی دیوارهای برشی تحت نیروهای جانبی نیاز به مدل های تحلیلی ساده و دقیقی دارد که در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی رفتارهای غیر خطی دیوارهای برشی را به خوبی نشان دهند. در دهه های اخیر مدل های تحلیلی متنوعی توسط محققین، به منظور پیش بینی رفتار غیرخطی دیوارهای برشی بتن آرمه ارایه شده است تا بتواند مهم ترین خصوصیات رفتاری دیوار را در نظر بگیرد. مدلی که برای تحلیل و طراحی دیوار به کار می رود باید از سادگی برخوردار بوده و دارای دقت کافی برای پیش بینی رفتار هیسترتیک دیوارهای سازه ای بتن مسلح باشد. استفاده از روش المان های رشته ای (fiber) می تواند به عنوان یکی از روش های دقیق در مدلسازی دیوار محسوب شود ولی با توجه به پیچیدگی مدلسازی و همچنین بالا بودن مدت زمان تحلیل، استفاده از روش های دیگر پیشنهاد می شود. همچنین با توجه به پیشرفت های اخیر که در مدلسازی رفتار غیرخطی مصالح جهت ارایه رفتار دقیق تر در برابر بارهاری سیکلیک و لرزه ای انجام شده است، می توان از این مدل های رفتاری بطور مستقیم در مدلسازی سیستم های سازه ای استفاده نمود. در این تحقیق جهت مدلسازی رفتار غیرخطی دیوار برشی بتنی در برابر بارهای لرزه ای، علاوه بر استفاده از روش فایبر، از روشی که مبتنی بر المان های محوری می باشد نیز استفاده شده است که با استفاده از ایده رفتار فنر معادل و استفاده از مدل های پیشرفته ارایه شده برای مصالح در نرم افزار opensees قابل پیاده سازی می باشد. نتایج نشان می دهند که استفاده از این روش ساده شده نسبت به روش فایبر، علاوه بر اینکه هزینه محاسبات را هم از نظر مدلسازی و هم از نظر مدت زمان تحلیل کاهش می دهد، دقت مورد نظر را نیز برآورده می کند.