تعامل سازهه ای جامعه شناختی با پیشگیری از جرم با تاکید بر گرایش به بزهکاری (مورد مطالعه: نوجوانان شهر تهران)

نوجوانان یکی از سرمایه های اصلی هر جامعه محسوب میشوند که در پویایی و تداوم حیات اجتماعی نقش بسزایی دارد و مسئله بزهکاری این قشر میتواند یک مانع جدی در راه شکوفایی استعدادهای این قشر قلمداد شود، ازاینرو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سازه های جامعه شناختی با گرایش به بزهکاری نوجوانان است.

روش شناسی:

 پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش جمعآوری داده ها توصیفی-تحلیلی است که با راهبرد قیاسی و بهروش پیمایشی انجام شد . جامعه آماری این پژوهش، نوجوانان شهر تهران است و حجم نمونه آن 384 نفر برآورد شد . نمونه گیری به دو روش نمونه گیری خوشهای و تصادفی ساده انجام شد . داده ها با بهکارگیری ابزار پرسشنامه جمع آوری و بهوسیله نرمافزارهای آماری «لیزرل» و «اس.پی.اس. اس» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .

نتایج نشان داد که چهار متغیر (سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، سلامت اجتماعی و پایگاه اقتصادی اجتماعی) رابطه مستقیم و معناداری با گرایش به بزهکاری نوجوانان دارند و در مقابل دو متغیر (احساس آنومی و احساس محرومیت) رابطه معکوس و معناداری با گرایش به بزهکاری دارند . به بیانی دیگر با افزایش احساس آنومی و احساس محرومیت و کاهش سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، سلامت اجتماعی و پایگاه اقتصادی اجتماعی میزان گرایش به بزهکاری نوجوانان افزایش پیدا میکند .

مسیولان آموزش و پرورش، والدین، رسانه های گروهی، متخصصان اصلاح و تربیت برای پیشگیری از بزهکاری نوجوانان لازم است به عوامل اجتماعی توجه ویژهای داشته باشند، بنابراین توجه به این عوامل به عنوان عوامل زمینه ساز بزهکاری ضروری بهنظر میرسد .